W odpowiedzi na pełne (życzliwego) niepokoju zapytania:
Wszystko w porządku. Nie piszę, ponieważ nie wydarzyły się rzeczy godne opisania. Lub też wydarzyły się takie, których opisywać nie zamierzam.
To raz.
Dwa:
Nie chcę się rozpraszać, bo jestem ciągle popędzana przez kilkoro niecierpliwych i wścibskich fanów Dziuni. Nie mogą się doczekać kolejnych plotek na jej temat.
Trzy:
Mogłabym z wielkim entuzjazmem, potoczyście i obszernie opisywać życie moich czworga czworonogów (czyli jednego szesnastonoga). Obawiam się jednak posądzeń o obsesję na ich punkcie. Tak, tę obsesję, której objawy bez najmniejszych wątpliwości zdradzam.
A skoro już jesteśmy przy kotach, to owe stworki niedługo będą miały cztery miesiące. Oprócz macierzystej Buni, przypomnę, mieszkają z nami: Owieczka, Maciuś i Kropka.
Owieczka bardzo urósł i teraz ma na imię Owca.
Gdy przyniesie pierwszą upolowaną mysz, zmienimy mu imię na Łowca.
Maciuś został obejrzany od spodu i jest jednak kotką.
Dlatego jego bieżące imię brzmi: Zośka.
A Kropka, szara, niepozorna miłośniczka skarpetek i zatyczek do uszu… no cóż, pozostaje w cieniu swojego wybitnego rodzeństwa.
Owca potrafi skakać po gałęziach jak małpiatka, robić wymyki i salta.
Zośka jest kotem głaskalno-mruczalnym.
Jest gruba i dlatego ma ksywkę Serdel.
Zośka Serdel pozdrawia internautów, siedząc przy stole jak to człekot.
Owca – Łowca siedzi mi na plecach, żując gumkę, którą związałam warkocz.
A Kropka… jak zwykle nikt nie wie, gdzie ona jest.
Tylko skarpetek na sznurku coraz mniej.
Ja tam bardzo poproszę o wyrazy obsesji, słowem i obrazem 🙂
Zaglądam czasem na „z kronik patologii i wynaturzenia” aby wiedzieć co też zapodają gawiedzi czyli stronę internetową faktu a tam podrzucona walizka z 15 czarnymi jak węgiel kociakami. W USA. Podrzucone a nie utopione a i tak krzyczą, że muszą znaleźć tę bestię, co je tam do podróży upakowała.
Twoje kociaki potworaki Kocia squaw to indiańskie, wolne dusze. Wybrały sobie żywot bez okna życia.
Och, Dorota, nie kuś…
Kuszę, albowiem kocie opowieści i obrazki piękne są. Tak, wiem, nie zawsze jest tak pięknie, jak na zdjęciach.
Dużo piękniej. Niż na zdjęciach. Koty everyłer:)))
Kocia młodzież, czyli SMRODZIEŻ rządzi.