Dziunia

numer wydania: 2
wydawnictwo: W.A.B.
data premiery: 2015
data wydania: 2015/07/15

„Dziuniość to stan umysłu, który może być kłopotliwy”.

Niechciana, niekochana, niezauważana, zawsze „ta gorsza”, zawsze na linii ognia – Dziunia. Na pierwszy rzut oka zupełnie przeciętna dziewczynka, która ginie w tłumie bardziej wyrazistych osób. Jednak coś jest z nią nie tak, jak być powinno – ponadprzeciętna inteligencja, doskonała pamięć i analityczny, racjonalny umysł stoją w opozycji do braku umiejętności życia w grupie. Dziunia jest inna, więc niemożliwa do zaakceptowania.

Smutna historia Dziuni skrzy się od gorzkiego humoru, czasem wręcz przesyconego absurdem, przez co wyróżnia się wśród pozycji o podobnej tematyce. Powieść była nominowana do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia 2014.

(źródło opisu: http://www.empik.com/)

numer wydania: 1
wydawnictwo: W.A.B.
data premiery: 2013
data wydania: 2013/06/05

Jak byś się czuła, gdybyś była dzieckiem nastoletnich rodziców, którzy nieuświadomieni i beztroscy spłodzili cię przez przypadek? (Wstyd i hańba.) I gdyby nikt, albo prawie nikt, cię nie potrzebował ani nie kochał? (A jeśli już kochał, to nie za darmo.) I czy zły dotyk bolałby cię przez całe życie? (Przecież to tylko dotyk, wielkie rzeczy.) Nie jest łatwo być Dziunią, akceptowaną tylko przez dziadków od strony matki, znienawidzoną przez Dziadostwo Pułkownikostwo. Ach, prawda, bardzo przywiązany jest do niej stary profesor, za przyzwoleniem żony organizujący ciche schadzki w piwnicy… Dziunia to pełna humoru, ale wstrząsająca historia dziewczynki, która zdecydowanie nie ma lekkiego życia, ale zawsze stara się radzić sobie z trudnościami, w czym pomaga jej przenikliwa inteligencja i śmiech, chociaż nierzadko jest to śmiech przepełniony goryczą.

Proszę, nie bójcie się odwiedzać ze mną miejsc, w których bywała Dziunia. Nawet jeśli to takie parszywe dziury. Będzie jej zapewne miło, gdy z własnej woli zajrzymy tam, gdzie ona bywała, bo musiała. Będzie się czuła mniej inna, mniej obca. Albo i nie. Przecież większość przygód Dziuni tak czy inaczej wychodzi jej na dobre. Sami zobaczycie. Co jej nie zabija, to ją w końcu rozśmiesza.
Anna M. Nowakowska

(źródło opisu: http://www.empik.com/)

Dziuniopisanie

Ci, którzy towarzyszą mi od lat jako goście bloga pamiętają, w jaki sposób powieść ta przyszła na świat. Rodziła się codziennie po kawałku, pisana on-line po jednym rozdziale. Trwało to nieco ponad trzy miesiące, zważywszy, że opuściłam kilka „piszących dni”. Zawsze z powodu jakiegoś drobnego kataklizmu. A to migrena, a to awaria dysku. Tu jest kawałek tej historii: Curriculum curiosum, Dziunia

Dziuniowydarzenia

Powieść nominowana do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia 2014

Tytułowa bohaterka jest dzieckiem niechcianym, od urodzenia niekochanym. A jednocześnie nadwrażliwym i obdarzonym zbyt dobrą pamięcią. Podążając za Dziunią, pisarka dokonuje gorzkich, ale jednocześnie ironicznych analiz rozmaitych toksycznych relacji, rodzinnych dramatów, czy nieszczęść takich jak alkoholizm czy wykorzystywanie seksualne. Duże znaczenie ma także kontekst społeczny, który wpływa na los Dziuni. W tym sensie powieść Anny M. Nowakowskiej jest literaturą zaangażowaną, uwrażliwiającą.

(źródło: www.nagrodagryfia.pl)